1 Kasım 2012 Perşembe

Talha Bora Öge Evlatlık Şiiri

Talha Bora Öge Evlatlık Şiiri
 
İşaret parmağını kırıp çenemin altına hafifçe vurdu
Kaldır dedi yerden başını. Boynu bükük durmak delikanlıya yakışır mı?
Sanki hep yakışanı yaşamışım gibi konuşuyor
İyiden iyiye canımı sıkıyordu  www.sendeyim.com
Yanında süslü bir paket vardı
Alelacele açtı bir çift ayakkabı çıktı içinden
Birde şapka, kırmızı
Hadi dedi al durma, bak dedi bunlar senin
Fena halde kızarmıştım, bakamıyordum yüzlerine
Müdüre hanım tuttuğu gibi kolumdan çekti iskemleye
Sanki istemiyor muşum gibi zorla oturttu
Giydirdi ne zaman görsek güldüğümüz tombul elleriyle
Misafir kadın baştan ayağa süzüyordu bu sırada beni
Maşallah nasılda yakışıklı dedi sonra
Şöyle birazda saçlarını kesersek doyulmaz buna bakmaya
İyi ki gelmişiz dedi yanındaki adama dönüp
O konuşmuyor sürekli başıyla tasdik ediyordu
Kadın dürtünce elini cebine soktu
Ve hayatımda ilk kez elime on lira geçiyordu
“Al bakalım” dedi “ilk harçlığın bu”
İlk mi demişti, yanlış mı duyuyordum
İrkilmiştim… İlk kez aldığım o parayı almamış olmayı diledim
Yoksa korktuğum başıma mı geliyordu
Kimdi bu insanlar, hem ilk kez birileri ziyaretimdeydi
Neler oluyordu… Anlamaya çalışırken cesaretimi topladım
Müdire hanıma döndüm ve sordum daha doğrusu çalıştım
Ürkek titreyen bir sesle “şey, efendim” dedim ama kadın beklemedi bitiremedim
Tamam, tamam dedi hazırlayım bunu
Hep beraber sahte gülücükler saçıyordular
Ve okşayan elleri şefkatten çok uzaktılar
İltifat ettikçe onlar benim içim burkuluyor
Çocukmuşum gibi davranmaları tuhafıma gidiyordu
Ben, ben hiç yaşamadım ki çocukluğumu
Bu gidişle büyümeyecektim de www.sendeyim.com/sarki-sozleri
Sefaletin göbeğindeydim, büyüyen tek şey kaygılarım oluyordu
Her ne kadar sigara içmiyorum diye alay etse de bizim arkadaşlar
Kötü alışkanlıklardan uzak durmak, buradan kurtulmanın tek yoluydu
Ve okumak; okumak soğuk yatağımın sıcak yanıydı
Her seferinde alır götürürdü beni yazanlar
Hayal gücümle güçlenir, güçlendikçe ümitlenirdim
Ah ah öyleleri var ki, öyleleri vardı ki burada
Ana babaları kim bilinmezdi
Benimse en büyük tesellim kim oldukları belliydi
Bir benim kurtulduğum o kazadan beri, ikisi de rahmetliydi
Ben bunları düşünürken odadan çıkmışım
Düşünceli halimi görüp omzuma vurdu bakıcı
“Gözün aydın” dedi… “Evlat edinecekler seni”
Nihayet annem babam olacakmış
Sevinmeliymişim yani, gülmeliymişim yani…
 
Şiir - Müzik: Talha Bora Öge

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.